Ważna informacja dla konsumentów!
Stosownie do treści art. 3851 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2018 r. poz. 1025 z późn. zm., dalej „k.c.”), postanowienia umowy zawieranej z konsumentem nieuzgodnione indywidualnie nie wiążą go, jeżeli kształtują jego prawa i obowiązki w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy (niedozwolone postanowienia umowne). Zgodnie z § 3 tego artykułu, nieuzgodnione indywidualnie są te postanowienia umowy, na których treść konsument nie miał rzeczywistego wpływu, w szczególności odnosi się to do postanowień umowy przejętych z wzorca umowy zaproponowanego konsumentowi przez kontrahenta.
Zgodnie z art. 3853k.c., w razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi są te, które m. in.: 1) wyłączają lub ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za szkody na osobie; 2) wyłączają lub istotnie ograniczają odpowiedzialność względem konsumenta za niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania; 3) wyłączają lub istotnie ograniczają potrącenie wierzytelności konsumenta z wierzytelnością drugiej strony; 4) przewidują postanowienia, z którymi konsument nie miał możliwości zapoznać się przed zawarciem umowy; 5) zezwalają kontrahentowi konsumenta na przeniesienie praw i przekazanie obowiązków wynikających z umowy bez zgody konsumenta; 6) uzależniają zawarcie umowy od przyrzeczenia przez konsumenta zawierania w przyszłości dalszych umów podobnego rodzaju; 7) przyznają kontrahentowi konsumenta uprawnienia do dokonywania wiążącej interpretacji umowy; 8) uprawniają kontrahenta konsumenta do jednostronnej zmiany umowy bez ważnej przyczyny wskazanej w tej umowie; 9) wyłączają obowiązek zwrotu konsumentowi uiszczonej zapłaty za świadczenie niespełnione w całości lub części, jeżeli konsument zrezygnuje z zawarcia umowy lub jej wykonania; czy też np. 10) nakładają na konsumenta, który nie wykonał zobowiązania lub odstąpił od umowy, obowiązek zapłaty rażąco wygórowanej kary umownej lub odstępnego. Przykładów tzw. klauzul abuzywnych art. 3853k.c. zawiera więcej.
W dniu 20 czerwca 2018 r. Sąd Najwyższy w składzie 7 sędziów podjął uchwałę w postępowaniu o sygn. akt III CZP 29/17 stwierdzającą, że „oceny, czy postanowienie umowne jest niedozwolone (art. 385[1] § 1 k.c.), dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy.”
Uchwała ta stanowi potwierdzenie prawidłowości licznych orzeczeń, w których sądy zajęły podobne stanowisko i ułatwić dochodzenie roszczeń konsumentów, szczególnie w stosunku do banków podnoszących twierdzenia, że stosowane przez nich kursy były kursami rynkowymi, co stanowi odwołanie się do wykonywania umowy, niezależnie od tego, że twierdzenie to nie odpowiada faktycznemu stanowi rzeczy.
Mec. Łukasz Piętka
Kancelaria Prawna RPLC
fot. pixabay
Napisz komentarz
Komentujesz jako: Gość Facebook Zaloguj